Het tegengaan van mensenhandel is een prioriteit van de Europese Unie (EU). Slachtoffers behoren vaak tot de kwetsbaarste groepen in de samenleving, zoals asielzoekers en illegaal verblijvende migranten.
Mensenhandel is het werven, vervoeren, overbrengen, opnemen of huisvesten van iemand onder dwang en met het doel diegene uit te buiten. Bij deze uitbuiting kan het gaan om het onder dwang en slechte werkomstandigheden moeten werken, kinderarbeid, gedwongen prostitutie of het onder dwang meewerken aan criminele activiteiten. Slachtoffers en getuigen die geen geldige verblijfsvergunning hebben in Nederland kunnen in aanmerking komen voor een verblijfsvergunning als ze aangifte van mensenhandel doen. Nederland wil zo het doen van aangifte stimuleren.
In Nederland speelt de Nationaal Rapporteur Mensenhandel een belangrijke rol in het bestrijden van mensenhandel. De rapporteur volgt de effecten van het beleid tegen mensenhandel en doet aanbevelingen voor het verbeteren hiervan. Op Europees niveau speelt de Anti-trafficking Coordinator voor de EU een vergelijkbare rol.