Ad-hoconderzoek: Gebruik van D-visa (MVV) in de Europese Unie

Publicatie ad-hoconderzoek: Het gebruik van D-visa in lidstaten van de Europese Unie (EU).

Internationale studenten Maastricht University 2015. Foto: Harry Heuts
Internationale studenten Maastricht University 2015. Foto: Harry Heuts

Aanleiding

Mensen uit landen van buiten de Europese Unie (EU) die langer dan 90 dagen in Nederland willen blijven hebben een speciaal inreisvisum nodig, een machtiging tot voorlopig verblijf (MVV). Een MVV staat gelijk aan een D-visum, zoals andere EU-lidstaten dat hanteren. Lidstaten geven echter een verschillende invulling aan een D-visum.

Om inzicht te krijgen in de verschillende soorten D-visa en de daarbij behorende rechten bracht Nederland een ad-hoconderzoeksvraag in bij EMN Nederland. EMN Nederland zette deze op 4 juli 2019 uit in andere EU-lidstaten (plus Noorwegen, zonder Denemarken) via het interne EMN-onderzoekssysteem.

Ad-hoconderzoeksvragen

  • Geeft de lidstaat D-visa uit aan mensen uit landen van buiten de EU die langer dan 90 dagen in het land willen verblijven?
  • Wat zijn de voorwaarden voor een D-visum?
  • Kan een D-visum ook door anderen worden aangevraagd namens degene voor wie het visum is (werkgever, echtgenoot, sponsor)?
  • Geeft het D-visum een verblijfsrecht in andere Schengen-landen?
  • Geeft het D-visum het recht om te werken? Zo ja, onder welke voorwaarden? Zo niet, moet de werkgever een werkvisum aanvragen in aanvulling op het D-visum?

Resultaten

  • De meeste lidstaten geven een D-visum af aan mensen van buiten de EU die langer dan 90 dagen in het land willen verblijven (AT, BE, BG, CZ, DE, EE, EL, FR, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, SK, SE, NO). Slechts vier landen hebben geen D-visum of een D-visum van minder lange duur (Hongarije kent een D-visum toe voor maximaal 30 dagen).
  • Ruim de helft van de lidstaten geeft aan dat een D-visum geldig is voor een periode tot en met 365 dagen (AT, BE, CZ, DE, EE, EL, FR, IT, LV, LT, MT, PL, PT, SE, SK).
  • De voorwaarden voor het verkrijgen van een D-visum zijn meestal afhankelijk van de verblijfsvergunning waarvoor het D-visum wordt aangevraagd.
  • In sommige lidstaten (AT, BE, CZ, EE, EL, IE, FR, LU, MT, NO, SK) is het niet mogelijk dat iemand anders het visum aanvraagt namens degene voor wie het visum is. In andere lidstaten kan dit wel (DE, PL, PT, IT, LT, NL, LV, SE). 
  • In de meeste lidstaten (AT, BE, CZ, DE, EE, EL, FR, IT, LT, LV, LU, MT, NL, NO, PL, SE, SK) biedt een D-visum de mogelijkheid om in andere Schengen-landen te verblijven.
  • In de meeste lidstaten geldt dat een D-visum  geen automatisch recht op werken geeft (BE, BG, CZ, EE, EL, IE, LU, MT, NL, NO, PL, SE, SK). Zeven lidstaten geven aan dit recht wel te geven, op voorwaarde dat het D-visum speciaal is afgegeven voor werkredenen (AT, DE, FR, IT, LT, LV, PT). Soms moet een werkgever een werkvergunning aanvragen naast het D-visum. Vier lidstaten hebben geen D-visa (CY, FI, HR, HU).

 

Reacties (25): België (BE), Bulgarije (BG), Cyprus (CY), Duitsland (DE), Estland (EE), Finland (FI), Frankrijk (FR), Griekenland (GR), Hongarije (HU), Ierland (IE), Italië (IT), Kroatië (HR), Letland (LV), Litouwen (LT), Luxemburg (LU), Malta (MT), Nederland (NL), Noorwegen (NO), Oostenrijk (AT), Polen (PL), Portugal (PT), Slowakije (SK), Tsjechië (CZ), Verenigd Koninkrijk (UK), Zweden (SE).

Documenten