Economische migranten zijn migranten van buiten de Europese Unie (EU) die naar de EU komen om te werken, zoals hoogopgeleide professionals, medewerkers van een bedrijf, ondernemers en seizoenwerkers. De EU stimuleert economische migratie.
Economische migratie is een vorm van legale of reguliere migratie. Voorbeelden van EU-regelingen voor economische migratie zijn de Europese Blauwe Kaart, een verblijfsvergunning voor hoogopgeleide professionals, en de Gecombineerde Vergunning, de verblijfsvergunning voor verblijf en werk. Voor de toelating tot een EU-lidstaat op economische gronden is altijd een specifieke verblijfsvergunning nodig.
Naast deze EU-regelingen heeft Nederland een eigen nationaal beleid voor economische migratie. De kern van dit beleid is selectiviteit: Nederland is uitnodigend voor migranten aan wie economisch behoefte is en terughoudend als dit niet het geval is. Het juridische kader in Nederland voor economische migratie is de wet Modern Migratiebeleid (2013).